Cezary Maciej Dąbrowski

wtorek, 8 listopada 2022

Aforyzmy

{Nie mnie zdradzić poezję
i pisać skrzydłem motyla...} - incipit pochodzi z tomu Wiersze aforystyczne

C.M.Dąbrowski w Klubie Księgarza, 2017 r.

Garść moich aforyzmów , a że napisałem ich naprawdę dużo, trudność z wyborem, bo i niektóre „graniczą” z fraszką; jednak, co bywa nośnikiem treści, sprawą mniej znaczącą od niej samej.

Zachować duszę

Cezary Maciej Dąbrowski, Wierszem i Prozą

W swych poetyckich drogach,

ciągle znajdując słowa,

Ten tylko się odnajdzie,

kto duszę swą zachowa.

26 czerwca 2015 r.

Autorytet

Jak ślepiec, po omacku,

szukając własnej drogi,

widzisz tylko obrazy,

Lecz nie ma już ikony.

26 czerwca 2015 r.

Miecz obosieczny

Gdy przeanalizujesz konflikty średniowiecza,

to wtedy widzisz jasno, że ginął miecz od miecza;

Ale gdy starasz się zrozumieć konflikty nam współczesne,

to widzisz równie jasno – te miecze obosieczne.

26 czerwca 2015 r.

Pomniki

Pomnik bywa pomnikiem

wtedy, gdy się wali;

Przedtem bywa inskrypcją,

którą chce wielu obalić.

10 lipca 2015 r.

Perspektywa

Życie to perspektyw pejzaż przebogaty:

ktoś nie lubi chleba, ktoś ma chleb na raty.

2015

Poszukiwania

Szukając zrozumienia znajdziesz twarz z kamienia,

nie szukając wcale odnajdujesz więcej;

Lepsza szczera cisza niż szydercze wieńce.

11 sierpnia 2015 r.

Pustelnik

Mędrcem nazywany zadawał pytania,

a że nikt nie słuchał, wplatał je w swe zdania.

Zadawał, spisywał – pustelnikiem zwany –

aby ktoś odkrywał: zwoje i arkany...

Potem zachwycano się mędrca rozumem:

ten pytań nie słyszy, kto podąża z tłumem.

2015

Stare nowe

Wszak bywa widocznym, że wieża się wali –

czmycha chytrze ten, kto chce grzbiet ocalić;

A gdy runie z hukiem zacierając ślady –

nową się postawi, ze starej zaprawy.

4 lipca 2015 r.

Cezary Maciej Dąbrowski, Wierszem i Prozą, LTW/Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, 2017

Cezary Maciej Dąbrowski, Wiersze aforystyczne

Nie mnie zdradzić poezję

I pisać skrzydłem motyla

Ja widzę ogólną amnezję

I pustka ta mnie wyczula

Bo życie sobie poradzi

Planeta nie zginie bez magii

W poezji zaś tylko to ważne

Co straszne i wabi i nagli

W ramach rekompensaty

Dostaniesz kopa i baty

Zamiast wsparcia uznania

Pamflet bez markowania

Lecz się nie przejmuj artysto

Jeśliś jest twórcą prawdziwym

Docenią cię tylko nieliczni

Ty w ogniu zaś dolej oliwy

Kicz z brawurą wtargnął w życie

Profesorskim bełtem

Wstrzelił się w sztuki poszycie

Z bezczelnym impetem

Masz to teraz uznać bracie

Za przejaw emocji

Jeśli tego nie rozumiesz –

Nie będzie promocji

Chlusnął w płótno michą z zupą

Szybko się rozlało

Prędko wiezie do galerii

Tytuł: dusza ciało

Uśmiech tupet i przesada

To sukcesu dziś podstawa

Introwertyk może sobie

Artystycznie spocząć w grobie

Jakiś morał chyba trzasnę

Bo wypada przecie

Tylu mamy moralistów

W wielkim Internecie

Niezależni są zależni

Kulturalni chamy

No a morał

Sami wiecie

Takie czasy mamy

Order Order mu nadano

Mężnie pierś wypina

Co po drodze zapomniano

To nie jego wina

Nie mnie mówi komunista

Uczyć się historii

Ja mam zdolność do tworzenia

Chaosu w teorii

Mowa ciała więcej znaczy

Niż pisma przesłanie

W piśmie można przeinaczyć

A ciało nie kłamie

Co na ustach to w głowie

A ja tak odpowiem

Bywa że miernotę

Obsypują złotem

Mógłbym pisać o zachwycie

Którym większość gardzi w pędzie

Mógłbym wspiąć się na wyżyny

By opisać jak to będzie

Mógłbym straszyć co po tamtej

Chociaż nie wiem i tak lepiej

Wolę pisać aforyzmy

Czuję że jestem z człowiekiem

By się kochać więcej ranią

Taka ludzka cecha

No a potem czasu nie ma

I nie ma człowieka

Rozsądek bywa lekarstwem

Na narodowe rozdarcie

Lecz wówczas wkracza ekstrema

I już rozsądku nie ma

Elitaryzm czy głupota

Trudno orzec jednoznacznie

Gdy się wsłuchasz nie rozpoznasz

Jedno kończy Drugie zacznie

Nie martw się już końcem świata

Bo zastąpi cię awatar

Śpiewał potok śpiewał gaj śpiewał pasikonik

Lecz nie będę pisał jak no bo czas mnie goni

Wystarczy mi jeden wers na podsumowanie

Pisać prawdę może ten kto w życiu nie kłamie

Błazna poznać i na milę

Choć bez makijażu

Wystarczy że się odkryje

W bystrym komentarzu

Ma natomiast wyraz twarzy

Spełnionego buca…

Ktoś złośliwy mógłby orzec

Wystaje onuca

Co mnie obchodzi wtórny poeta

I jego ból w kolanie

Ja piszę wiersze do zwykłych ludzi

Tak było i tak zostanie

Teleporada

‘Primum non nocere’.

Ale w soboty i w niedziele.

12 września 2020 r.

Cezary Maciej Dąbrowski, Wiersze aforystyczne, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2021

(do plagiatorów: jak widać na „załączonym obrazku”, cytowane wiersze są już wydane i odpowiednio zabezpieczone!)

Biografia

Cezary Maciej Dąbrowski (ur. 9 marca 1968 r. w Skierniewicach) – poeta, prozaik, pianista, perkusista, kompozytor, recytator. Początkowo uczył się gry na fortepianie w Państwowej Szkole Muzycznej I st. im. Karola Kurpińskiego w Warszawie. Naukę gry na perkusji rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Józefa Elsnera w Warszawie. W czasie studiów interesował się interpretacją muzyki współczesnej przeznaczonej na perkusję, jednakże nie zarzucił gry na fortepianie. W roku 1991 uczestniczył w kursie interpretacji muzyki Elliotta Cartera w Avignon, zyskując uznanie francuskiego perkusisty Sylvio Gualdy oraz samego kompozytora. W 1992 otrzymał dyplom ukończenia Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w zakresie gry na perkusji, uzyskując tytuł magistra sztuki. W tym samym roku zdobył Nagrodę Główną oraz Nagrodę Specjalną za wykonanie czterech kompozycji na kotły Elliotta Cartera w Konkursie Muzyki XX Wieku Dla Młodych Wykonawców, zorganizowanym z okazji Światowych Dni Muzyki przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej (pierwszy laureat-perkusista w historii konkursu). Po konkursie ukazała się płyta „Prize Winners”, zawierająca m.in. utwory: Psappha Iannisa Xenakisa oraz „Fantasmagoria” Kazimierza Serockiego w wykonaniu artysty („Wymagająca wirtuozerii i umiejętności różnicowania barw kompozycja znalazła w młodym perkusiście wybornego wykonawcę” – cyt. miesięcznik „STUDIO”). Dąbrowski współpracował ze znakomitymi polskimi orkiestrami. Z zespołem „Concerto Avenna” Andrzeja Mysińskiego, wystąpił na Poznańskiej Wiośnie Muzycznej, Festiwalu Muzycznym w Łańcucie, a także wziął udział w nagraniu „Jazz Harpsichord Concerto” Josepha Horowitza z klawesynistką Elżbietą Chojnacką. Jako timpanista orkiestry „Sinfonia Varsovia” uczestniczył w nagraniach i koncertach (m.in. w Filharmonii Berlińskiej, Filharmonii Monachijskiej) oraz na festiwalach (m.in. na Gran Canaria, podczas Yehudi Menuhin Festiwal, Schlezwig-Holstein Musik Festiwal, Warszawska Jesień) pod batutami takich dyrygentów, jak: Sir Yehudi Menuhin, Jan Krenz, Wojciech Michniewski, Justus Frantz. Koncertował jako solista – m.in. w 1994 na Festiwalu „Warszawska Jesień” zaprezentował „Memory of the Universe” na perkusję i taśmę Yasuhiro Takenaki („w perfekcyjnej i przekonującej (może nawet bardziej niż sam utwór) interpretacji Cezarego Dąbrowskiego” – cyt. „Ruch Muzyczny”), było to pierwsze wykonanie tego utworu w Polsce, a podczas II edycji Festiwalu „Mistrzowie Muzyki XX Wieku” wykonał „Konzertstück” na kotły i orkiestrę Mauricio Kagela z towarzyszeniem Polskiej Orkiestry Radiowej pod dyrekcją Bruno Ferrandisa. Dąbrowski to muzyk wszechstronny, wirtuoz perkusji, wykonujący różnego rodzaju muzykę: współczesną, klasyczną, jazzową, rockową oraz muzykę improwizowaną. Jego liczne prezentacje umiejętności improwizacji można odnaleźć w serwisach internetowych. Wiersze zaczął pisywać, będąc nastolatkiem, sukcesywnie odkładając je do tak zwanej szuflady. Silna potrzeba tworzenia zaowocowała powstaniem osiemnastu książek i jednej autorskiej płyty. W 2014 roku Dąbrowski wydał swój pierwszy tom poetycki „Wiersze sercem pisane”. W 2015 roku ukazała się jego autorska płyta „Zaplątany w Twoje włosy. Wiersze i miniatury fortepianowe”, zawierająca deklamacje wybranych wierszy oraz kompozycje fortepianowe w wykonaniu autora. W tym samym roku ukazał się drugi tom poetycki „Brudnopis”. W 2016 roku, nakładem Oficyny Wydawniczej „Agawa”, poeta wydał swoją trzecią książkę – „Ech, żywocie…”. Jego wiersze spotykają się z uznaniem czytelników oraz krytyki; wybitny krytyk Krzysztof Masłoń określił autora tomu mianem artysty z Bożej Łaski, recenzent Tomasz Zbigniew Zapert nazwał Dąbrowskiego objawieniem polskiej poezji XXI stulecia. Na twórczość Cezarego Dąbrowskiego zwrócił także uwagę Józef Tadeusz Baliszewski – humanista i erudyta, promotor polskiej muzyki i literatury. W lipcu 2017 roku, nakładem Wydawnictwa LTW z siedzibą w Łomiankach oraz Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, ukazała się książka zatytułowana „Wierszem i Prozą”, w której Dąbrowski wzbogaca swoją poetycką wypowiedź o opowiadania. W październiku 2017 roku wydał tomik wierszy satyrycznych „Osobliwości” (Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „ADAM”), gdzie w metaforyczny sposób opisuje zachowania ludzi poprzez ukazywanie świata zwierząt. Szósta z opublikowanych książek – „Dalej” (Wydawnictwo LTW, 2018), jest zbiorem swoistych liryk, satyr i opowiadań. Jego tom poetycki „Zbiór nieaspirujący”, ukazał się w 2019 roku, nakładem Wydawnictwa LTW; Notę na okładkę tej książki skomponował Grzegorz Łatuszyński. W tym samym roku, nakładem Oficyny Wydawniczej Volumen, Dąbrowski wydaje tom zatytułowany „Skrawki życia”; Autorem Przedmowy do tego tomu jest dr hab. Wojciech Kaliszewski. W roku 2020, Dąbrowski ogłasza trzy zbiory wierszy: „W dalszym ciągu” (Wydawnictwo LTW), z obszernym Posłowiem pióra prof. dr hab. Marcina Tadeusza Łukaszewskiego, tomik satyryczny „Polityczny dzik (Osobliwości II)”, wydany nakładem Oficyny Wydawniczo-Poligraficznej „ADAM”, i tom poetycki „Sztafeta” (LTW), opatrzony Przedmową Krzysztofa Masłonia. Książka „Wiersze aforystyczne” Dąbrowskiego, opublikowana przez Oficynę Wydawniczo-Poligraficzną „ADAM” w roku 2021, zawiera także jego eseje. W roku 2022 Dąbrowski ogłasza swoją trzynastą książkę – zbiór wierszy i esejów zatytułowany „Pieśni Polskie (A Ty ciągle o tych wierszach…)”. Jego „Wiersze niepoprawne” ukazują się w tym samym roku. „Zimno nadchodzi” – tom poetycki oparty na malarstwie młodopolskim, zostaje opublikowany w roku 2023, dzięki wsparciu finansowemu czytelników. Książka Dąbrowskiego „MITY. Opowieść nie tylko o Kresach” (LTW) ukazuje się w kwietniu 2024. Kolejna oczekuje na publikację. Cezary Maciej Dąbrowski jest autorem cyklu recitali „Słowo jak muzyka”, podczas których prezentuje swoją poetycką i muzyczną twórczość; wykonując swoje wiersze, pieśni, miniatury fortepianowe i kompozycje słowno-muzyczne. Jego talent recytatorski doceniają odbiorcy jego poezji, a także krytycy. Dąbrowski prezentuje swoją twórczość również za pomocą serwisów internetowych, udostępniając własne utwory, recytacje i melorecytacje, także na stronie autorskiej, gdzie publikuje i omawia swój dorobek. Jego utwory były publikowane w „Magazynie Literackim Książki”, „Magazynie Twórczym Polska Canada”, portalu „Culture.pl”, „Kwartalniku Literackim Wyspa”, Dwumiesięczniku „ARCANA”, portalu „Puls Polonii”, „Pressmania.pl”, Wydawnictwie Archikonfraterni Literackiej. Twórczość Cezarego Macieja Dąbrowskiego była tematem recenzji opublikowanych w „Magazynie Literackim Książki”, Tygodniku Katolickim „Niedziela”, tygodniku „Do Rzeczy”, e-Dwutygodniku Literacko-Artystycznym Pisarze.pl, portalu PNP 24 (http://pnp24.pl/sluch-absolutny). 16 września 2018 roku, Dąbrowski był gościem Polskiego Radia 24, w audycji „Poczytnik”: „patiotyczna poezja Cezarego Macieja Dąbrowskiego". Liczne prezentacje twórczości pisarza miały miejsce m.in. w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, Muzeum Jarosława i Anny Iwaszkiewiczów w Stawisku (także podczas III Wiosny Poetyckiej), Muzeum Niepodległości w Warszawie, Bibliotece Publicznej m.st. Warszawy, Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku (podczas XXIV Dialogu Dwóch Kultur), Domu Literatury w Warszawie (podczas Biesiady Literackiej). Wiersze poety z tomu „Zimno nadchodzi" zainspirowały kompozytora Marcina Tadeusza Łukaszewskiego do stworzenia cyklu „Trzech pieśni" do słów Cezarego Macieja Dąbrowskiego na sopran i fortepian (prawykonanie: 26.09.2024). Dąbrowski jest finalistą Nagrody Literackiej im. ks. Jana Twardowskiego (2017) oraz laureatem wyróżnienia za wiersz „Wolność” w „The International Kosciuszko Bicentenary Competition” (2017) w Sydney (Australia). Promuje poezję wśród młodzieży; maturzystom XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie trzykrotnie wręczano egzemplarze książek z dedykacjami autora: „Zbiór nieaspirujący” w roku 2020, „Sztafeta” w roku 2021, „Pieśni Polskie” w 2022. Kilkakrotnie zasiadał w jury Festiwalu Poezji Współczesnej w tymże liceum. Wyrazem zainteresowania młodzieży twórczością Dąbrowskiego jest wywiad opublikowany na łamach gazety szkolnej „Modrzewiak” (nr 109, maj 2024), XVII LO im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Warszawie. Przekłady jego wierszy ukazały się w Antologii autorstwa Grzegorza Łatuszyńskiego zatytułowanej „Stu współczesnych poetów polskich: Księga druga” (Oficyna Mali Nemo). Od grudnia 2023 roku należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (Oddział Warszawski).

Cezary Maciej Dąbrowski

MOJA TWÓRCZOŚĆ

Strony:

wtorek, 8 listopada 2022

Aforyzmy

{Nie mnie zdradzić poezję
i pisać skrzydłem motyla...} - incipit pochodzi z tomu Wiersze aforystyczne

Łączna liczba wyświetleń

MOJA TWÓRCZOŚĆ

Strony:

wtorek, 8 listopada 2022

Aforyzmy

{Nie mnie zdradzić poezję i pisać skrzydłem motyla...} - incipit pochodzi z tomu Wiersze aforystyczne

Łączna liczba wyświetleń

Subskrybuj

{Nie mnie zdradzić poezję
i pisać skrzydłem motyla...} - incipit pochodzi z tomu Wiersze aforystyczne