Poeta niepoprawny
Dąbrowski upomina się o słowa niepoprawne – politycznie, ale i społecznie, i obyczajowo, o słowa, które nie omijają problemu, nie otaczają go kokonem nic nie mówiących określeń, a z całą mocą trafiają w cel, potrafią wzruszać, zachwycać, ale i boleć – jak nic innego.
Krzysztof Masłoń, fragment z Przedmowy do tomu Sztafeta.
Swoimi kolejnymi tomami Cezary Maciej Dąbrowski dowodzi osobności i niezależności swojej poezji od wszelkich mód, szkół i trendów. Pozostając bezkompromisowy w swojej twórczości, której rytm wystukuje Herbertowska kołatka, bezbłędnie wskazująca na to, co białe, a co czarne. Stanów pośrednich tu się nie uświadczy i, chciałoby się rzec, chwała Bogu – relatywizmu mamy w życiu aż nadto.
Dąbrowski nie boi się porównań czy zwrotów dosłownych. Nie zważa na to, czy „wypada”. Nie przejmuje się głosami przyszłej krytyki. Pisze wprost wszędzie tam, gdzie zależy mu na tym, aby bez wstępu, 'in medias res', wciągnąć czytelnika w dialog z sobą lub przynajmniej w uważne słuchanie. […] Jeśli czytając Autora widzimy tylko wybór słów „do rymu”, to znaczy, że nic nie rozumiemy z tej poezji […].
Marcin Tadeusz Łukaszewski, fragment z Posłowia do tomu W dalszym ciągu
 |
| Cezary Maciej Dąbrowski Pieśni Polskie (rewers okładki) |
- aktywne linki -
Moja rozmowa (w tym wiersze ze Zbioru nieaspirującego i Sztafety) w audycji „Poczytnik”, zarejestrowana 16 września 2018 roku w Polskim Radiu 24:
„Poczytnik”: patriotyczna poezja Cezarego Macieja Dąbrowskiego
Lekcja historii
Oby Ten Kraj się nie podzielił!
Oby się nie podzielił! – krzyczała Marysia.
Już się
podzielił, i wszyscy to mówią,
że tak już
zostanie.
Pakuj książki i
weź drugie śniadanie.
Oby Ten Kraj się nie podzielił!
Oby się nie podzielił! – szeptała jak pacierz.
Mówiłam ci już.
Spóźnisz się do szkoły.
Nie zapomnij
swetra,
i popraw
gryzmoły.
Oby Ten Kraj się nie podzielił!
Oby się nie podzielił! – szeptała na progu.
Mówił pan od historii, że gdy podzielony,
wtedy łatwym łupem
dla sąsiednich wrogów.
16 sierpnia 2017 r.
Oto moje dane
Wychowany w kraju
którego nie było
We wpajanych kłamstwach licząc lata młode
Niczym człowiek z gminu otoczony murem
Przed światem co miał okazać się swobodą
Homosovieticusem nazywany z troską
Nie mogąc się rozstać z ubiegłą epoką
Ze zmarnowanym w matriksie istnieniem
Ze zwyrodnieniami co ścigają cieniem
Idę
śmiech-naklejkę nosząc na swej duszy
Chłonę to co nowe to co ból zagłuszy
Lecz to nowe całkiem stare się wydaje
Nowy mur się wznosi nad zmęczonym krajem
Ciałem które chciało poczuć się we własnej skórze
Choć i pół stulecia nie tkwić w politbiurze
Krajem co swej chwały jeszcze ma wspomnienia
Pozwól Boże Polsce istnieć wedle chcenia
27 czerwca 2018 r.
C.M.Dąbrowski, Zbiór nieaspirujący
Zobowiązanie
Wobec Kogo, zobowiązanie?
Na pewno wobec Boga, do którego piszę,
na pewno wobec Ojca, który mnie słyszy,
wobec Matki, wobec Jej mądrości,
wobec tych, o których czytałem, z przeszłości,
a podobnie postrzegali życie, z nimi też rozmawiam skrycie,
wobec tych, „co mają t a k za t a k – n i e za n i e”,
wobec autentycznych słów, lecz przedtem czynów,
wobec tych, co życie dali swe, a słowo! o nich nie powstało potem.
Wobec tych, co Polskę ukochali, choć rzuca się w nich błotem,
wobec Niezłomnych, co listy do dzieci pisali, aby wiedziały jak żyć,
gdy padną strzały. Wobec mistrzów – tych mistrzów słowa,
którzy swojej duszy bronili zaciekle, którym nie było łatwo
w komunistycznym kotle. Wobec tych wszystkich, co zachowali twarze,
dla nich niech nie zabraknie modlitw, przed ołtarzem…
Zobowiązanie takie, by nigdy słowa swego nie wykorzystywać
dla chciwości i awansu społecznego, ale Tym oddać je na czas
przez Nich uznany, co chcą odnaleźć skrawek życia, zapisany.
18 lipca 2018 r.
Cezary Maciej Dąbrowski, Zbiór nieaspirujący
Poeta niepoprawny: Cezary Maciej Dąbrowski - spotkanie autorskie.
Część pierwsza (0:00 -13:16)
Wiersze:
Ostatni poeta – Wiersze niepoprawne
Metafory – Wiersze niepoprawne
A kiedy można spotkać Boga? – Wiersze niepoprawne
Nic takiego… – Wiersze niepoprawne
List do samego siebie – Wiersze niepoprawne
Coś na piasku zapisane – Wiersze niepoprawne
{Jeszcze się zieleń…} – Wiersze aforystyczne
Część druga - rozmowa z redaktorem Piotrem Kitrasiewiczem
Część trzecia (56:33 - 1:06:53)
O niepoprawności w poezji – Wiersze aforystyczne
Wiersze:
{Dźwigam…} – Wiersze aforystyczne
Rdza – Skrawki życia
Aforyzmy:
{Rozsądek bywa…} – Wiersze aforystyczne
{Elitaryzm…} – Wiersze aforystyczne
{Chór poetów…} – Wiersze aforystyczne
{Krzyczy wydawca…} – Wiersze aforystyczne
%20-%20Copy.jpg) |
Cezary Maciej Dąbrowski, Wiersze niepoprawne Do szuflady. Wiersz z rozdziału: Zobowiązania - prośby |